زندگی در پیش رو

حالا که فصل آخر کارم رو برای استاد راهنمام فرستادم و خوابمم نمیاد با اینکه ویرایش‌های فصل‌های قبلم مونده؛ اما دوست دارم به خودم پاداش بدم. برداشتن «زندگی در پیش رو» رومن گاری و تموم کردنش پاداش راضی‌کننده‌ای هست.
محمدِ داستان رو دوست دارم. همونی که طبقه ششم همین ساختمانی که پله‌های مارپیچ دارد با مادام رزا زندگی می‌کنه.

 

پی‌نوشت: این طرح جلد از کتاب رو نسبت به طرح‌های دیگه‌ش بیشتر دوست داشتم؛ برای همینم اینجا گذاشتمش و گرنه که من و رمان به زبان فرانسوی؟!