بهترین خواب دنیا

شب دیر بخوابی و صبح با مصیبت برای نمازِ صبح بیدار بشی. خواب آلود(با سکونِ دال) خواب آلود نمازت را رو به روی پنجره ی اتاقت بخونی. پنجره ی اتاقت باز باشه و نسیم خنکی بیاد داخل و همینطور که پرده ی سفیدِ توریِ اتاق را تکون میده، یک دستی هم به صورت تو بکشه. بعد همونجا، همونطور که جانمازت بازه و چادر نماز سفیدت با گل های صورتی سرته، رو به روی همون پنجره و پرده ی توری و نسیم خنکی که دست به صورتت میکشه، تو چادر نمازت از خنکی و یخی هوا چمباله بشی و بخوابی. یعنی بهترین و لذت بخش ترین خواب دنیا همین میتونه باشه؛ دور چادر نماز، تو خنکای صبحی که آسمونش کبوده با خواب آلودگیِ زیاد چمباله شدن و خواب رفتن...

پی نوشت1: وقتی این پست را نوشتم، فکر کردم جز دخترها کس دیگری هم میتونه این پست را درک کند؟!

پی نوشت2: یعنی اگر تابستانی وجود نداشت، فکر کنم من افسردگی می گرفتم...