*این صد هزار شعرِ ترِ دلنشین ... این صد هزار نغمۀ شیرین...
جمعه, ۷ خرداد ۱۳۹۵، ۰۷:۴۰ ب.ظ
اگر خوب سوت می‌زنید، اگر خوب زمزمه می‌کنید، اگر خوب آواز می‌خونید؛ بعضی‌وقت‌ها تو پیاده‌رو، تو خیابون بذارید بقیه هم بشنون. شاید یک نفر از زمزمه‌هاتون، از آوازتون، از صدای سوت‌تون حالش خوش شد و قدم‌هاشو آهسته کرد...
*عنوان، قسمتی از شعرِ«پس از غروب»ِ فریدون مشیری
پی‌نوشت: من که باهاش حالم خوش شد، مثل همون شیرنیِ پرتقالی که خودش میگه.
- ۹۵/۰۳/۰۷
