زندگی در پیش رو
دوشنبه, ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ۰۳:۳۸ ق.ظ
حالا که فصل آخر کارم رو برای استاد راهنمام فرستادم و خوابمم نمیاد با اینکه ویرایش‌های فصل‌های قبلم مونده؛ اما دوست دارم به خودم پاداش بدم. برداشتن «زندگی در پیش رو» رومن گاری و تموم کردنش پاداش راضی‌کننده‌ای هست.
محمدِ داستان رو دوست دارم. همونی که طبقه ششم همین ساختمانی که پله‌های مارپیچ دارد با مادام رزا زندگی می‌کنه.
محمدِ داستان رو دوست دارم. همونی که طبقه ششم همین ساختمانی که پله‌های مارپیچ دارد با مادام رزا زندگی می‌کنه.
پی‌نوشت: این طرح جلد از کتاب رو نسبت به طرح‌های دیگه‌ش بیشتر دوست داشتم؛ برای همینم اینجا گذاشتمش و گرنه که من و رمان به زبان فرانسوی؟!
علی ای حال خیلی دوست دارم من هم روزی کتاب دیگری به همین خوبی را برای کاری پاداش بگیرم. کتابیست که آدم نمیتواند فراموشش کند.
پاداش نیکوییست.